2018-11-07

Wsparcie ofiar handlu ludźmi wedle ustawy o pomocy społecznej

W myśl art. 5a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1508), prawo do świadczeń w formie interwencji kryzysowej, schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania oraz zasiłku celowego przysługuje cudzoziemcom, o których mowa w art. 53 ust. 1 pkt 15:

• zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udziela się cudzoziemcowi, który jest ofiarą handlu ludźmi w rozumieniu decyzji ramowej Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie zwalczania handlu ludźmi i spełnia łącznie warunki – przebywa na terytorium RP, podjął współpracę z organem właściwym do prowadzenia postępowania w sprawie zwalczania handlu ludźmi oraz zerwał kontakty z osobami podejrzanymi o popełnienie czynów zabronionych związanych z handlem ludźmi, oraz art. 53a ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (j.t. Dz. U. z 2017 r. poz. 2206 ze zm.):
• zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony można udzielić cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium RP nielegalnie, jeżeli organ właściwy do prowadzenia postępowania w sprawie zwalczania handlu ludźmi stwierdza, że cudzoziemiec jest prawdopodobnie ofiarą handlu ludźmi w rozumieniu decyzji ramowej Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie zwalczania handlu ludźmi.
  

Na podstawie zaś art. 7 pkt 7a ww. ustawy, pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu potrzeby ofiar handlu ludźmi.

Prawo do świadczeń z pomocy społecznej, zgodnie z art. 8 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej przysługuje – z zastrzeżeniem art. 40, 41, 53a i 91:

• osobie samotnie gospodarującej,
• osobie w rodzinie,
• rodzinie,

przy spełnianiu przez ww. odpowiedniego kryterium dochodowego obowiązującego w danym roku oraz wystąpieniu co najmniej jednej z przesłanek ujętych w art. 7 pkt 2-15 przywołanej ustawy o pomocy społecznej lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej.